Ζώα στα Καταφύγια...

Είναι τραγικό πόσα ζώα καταλήγουν σε καταφύγια καθημερινά.Και πόσο εύκολα μπορεί να πει κάποιος:''ας του δώσω μια κλωτσιά να φύγει'' .
Δεν φταίνε εκείνα.Πότε θα το καταλάβουμε ότι οι μόνοι υπεύθυνοι για την όποια κατάσταση είμαστε εμείς;
Και είμαστε επίσης οι μόνοι,που μπορούμε να δώσουμε τη λύση.
Χιλιάδες αγγελίες καθημερινά από ιδιώτες, που βρίσκονται ''πνιγμένοι'' με ένα κάρο σκυλιά στο σπίτι τους,τα οποία λυπήθηκαν κάποια στιγμή και τα υιοθέτησαν.Και τώρα δεν ξέρουν τι να τα κάνουν.
ΜΗΝ παίρνετε ζώα τα οποία ΔΕΝ θα ξέρετε πώς να φροντίσετε.Έλεος.Δεν φταίνε εκείνα.Ούτε φταίει κάποιος που είναι φιλεύσπλαχνος και θέλει να τα βοηθήσει,αφού εγκαταλειφθούν.
Ακούω από πολλούς να λένε τη συνήθη δικαιολογία.Πώς μπορεί κάποιος να δείχνει αγάπη στα ζώα όταν υπάρχουν τόσα παιδιά σε ανάγκη;Δυστυχώς για όλους αυτούς,την αγάπη που νιώθει κανείς δεν μπορεί να επιλέξει ΠΟΥ θα την διοχετεύσει.Την δείχνει όπου χρειάζεται.Και στα παιδιά και στα ζώα.Και γενικά σε όλους γύρω του που ζητούν βοήθεια.
Μόνον όταν κάποιος δεν ασχολείται με τίποτα και δεν έχει σκοπό να ασχοληθεί...λέει τέτοιου είδους φαμφαρολογίες.Γιατί δεν ξέρει τι σημαίνει να προσφέρεις.Εκείνοι που προσφέρουν, γνωρίζουν πολύ καλά τι αυτό σημαίνει και κατανοούν ο ένας τον άλλο.Άσχετα με τον τομέα που ασχολείται ο καθένας.Γι'αυτό φτάνει η υποκρισία!
Τα ζώα δεν φταίνε σε καμία περίπτωση,για το ότι ο κάθε ανεγκέφαλος τα παίρνει για την πλάκα του.Είναι πολλά τα αδέσποτα αυτή τη στιγμή και δυστυχώς πληθαίνουν συνεχώς.Τα καταφύγια που τα συγκεντρώνουν έχουν κορεστεί.Αν θέλουν να προσφέρουν σωστή φροντίδα σε όσα φιλοξενούν, θα αναγκαστούν να επιλέγουν πλέον ποιο ζώο έχει απόλυτη ανάγκη και τα υπόλοιπα θα αφήνονται στην τύχη τους.
Η ειρωνία είναι ότι τα περισσότερα από αυτά τα ζώα,σε περίπτωση που τα υιοθετήσει κάποιος και τα βοηθήσει να αισθανθούν ασφάλεια μπορούν να μετατραπούν σε ιδανικό σύντροφο και φύλακα του χώρου τους.Κι όμως δεν έχουμε την παιδεία που χρειάζεται για να σεβαστούμε τα ζώα και να μην είμαστε κομπλεξικοί όταν τα χειριζόμαστε.Ειδικά εκείνα που προέρχονται από καταφύγια και έχουν περάσει πολλά.Είτε θα δείξουμε υπερβολική αγάπη και θα τα καταπιέσουμε,είτε θα φοβηθούμε να το κάνουμε και το ζώο δεν θα μας εμπιστευθεί.Το αποτέλεσμα θα είναι και στις δύο περιπτώσεις κακό για τη συμβίωση με το κατοικίδιό μας.Η εύκολη εξήγηση θα είναι τότε ότι προέρχεται από καταφύγιο και ....είναι ελαττωματικό!!!!!
Κι όμως,όλα αυτά είναι ζώα που έχουν γνωρίσει την απόρριψη,προφανώς έζησαν για κάποιο διάστημα υπό άσχημες συνθήκες,πριν καταλήξουν σε κάποιο καταφύγιο,όπου σίγουρα έλαβαν τη βοήθεια που χρειάζονταν και σωματικά και ψυχολογικά για να μπορέσουν να ανταπεξέλθουν.Αλλά δεν είναι δυνατόν σε έναν χώρο όπου φιλοξενούνται 100 ή 200 ζώα να μπορεί το καθένα να έχει ακριβώς την ίδια φροντίδα που θα είχε σε ένα σπίτι.Χωρίς να υποτιμώ τη δουλειά που γίνεται σε αυτούς τους χώρους.Κάθε άλλο.Όταν επισκεφθεί κάποιος ένα καταφύγιο ζώων και τα δει να κουνούν τις ουρές,να λάμπει το τρίχωμά τους,να είναι ζωηρά και παιχνιδιάρικα και να μην φοβούνται,σημαίνει ότι είναι αν μη τι άλλο σε καλή κατάσταση και λαμβάνουν σωστή φροντίδα. 
Είναι όμως τελείως διαφορετικό το να συμβιώνεις με ένα και μόνο ζώο.
Επιμένω στο ότι αν κάποιος υιοθετήσει ένα τέτοιο ζώο ή ένα αδέσποτο από το δρόμο και το χειριστεί σωστά,θα αποκτήσει εν δυνάμει τον καλύτερο σκύλο που είχε ποτέ.Κι αυτό συμβαίνει γιατί απλά και μόνο ΟΛΑ τα ζώα και ιδιαίτερα οι σκύλοι,δείχνουν απλόχερα την αγάπη και την αφοσίωσή τους στον άνθρωπο,όταν εκείνος τους φέρεται σωστά και τα σέβεται.Πολύ περισσότερο ένα σκυλί που πριν γνώρισε την εγκατάλειψη και τώρα βρίσκεται κοντά σε κάποιον που του δείχνει αμέριστα την αγάπη του.
Αν θέλετε να βοηθήσετε ένα τέτοιο ζώο,μην το φοβηθείτε.Για να το βλέπετε γεμάτο ζωντάνια,υγεία και δύναμη σημαίνει ότι έχει ξεπεράσει τις όποιες κακές εμπειρίες είχε στο παρελθόν.Μην του επαναφέρετε με λάθος χειρισμούς,την ανασφάλεια και τις κακές αναμνήσεις που μπορεί να είχε.
Πραγματικά αξίζει τον κόπο να υιοθετήσετε ένα ζώο από καταφύγιο.Κι όχι να αγοράσετε σαν πακέτο τσιγάρων ένα από pet shop.

Δεν πρέπει να δημιουργούμε προβλήματα.Δεν έχουμε καν την πολυτέλεια....
Πρέπει να είμαστε μέρος της λύσης.Σε ότι κι αν κάνουμε.

Σκεφθείτε το!

Προτείνω...

Να γεμίσουν τα ηχοπετάσματα της Αττικής οδού και των εθνικών οδών με graffiti ως επάνω.Ωστε να τα βλέπουν τα πουλιά και να τα αποφεύγουν.

Είναι τρομαχτικό πόσα πουλιά προσκρούουν σε αυτά συνεχώς.Γιατί πολύ απλά δεν τα ξεχωρίζουν και προσπαθούν να περάσουν από μέσα τους.!!!

Αν δεν πεθάνουν ακαριαία,παθαίνουν εσωτερικές αιμορραγίες και καταλήγουν,αν δεν λάβουν φροντίδα από κάποιον που γνωρίζει πώς να τα βοηθήσει,μετά από μερικές ώρες μέσα σε φρικτούς πόνους.Στην καλύτερη περίπτωση να γλυτώσουν με ένα ελαφρύ κάταγμα σε κάποιο φτερό.

Γι'αυτό λοιπόν,GRAFFITI ΜΕΧΡΙ ΠΑΝΩ!!!!!!!

Σκύλος μόνος ψάχνει!!!

Την Παρασκευή το βράδυ 29 Απριλίου,εγκατέλειψαν έναν σκύλο ράτσας dogo argentino -μοιάζει με μεγαλόσωμο pitbull-λευκό,αρσενικό στο Άλσος της Ν.Φιλαδέλφειας.Φοράει ροζ περιλαίμιο με ένα μικρό μπλε ματάκι επάνω.Τα άτομα που τον άφησαν ήταν 4 ενήλικες,από τους οποίους η μία σίγουρα γυναίκα και οι οποίοι επιβιβάστηκαν σε τζιπ αυτοκίνητο ασημί χρώματος.Ο οδηγός του τζιπ είναι ψηλός άνδρας γκριζομάλλης.

Το ζώο αυτό το οποίο είναι νεαρό σε ηλικία αλλά πλήρως ανεπτυγμένο σε μέγεθος,πρέπει να έμενε σε χώρο όπου δεν μπορούσε να κινηθεί ελεύθερα γιατί τα νύχια των ποδιών του είναι μακριά.Το οποίο μάλιστα το έδεσαν σε ένα στύλο και καθότι...φιλόζωοι του άφησαν και λίγο φαγητό!!!!

Παρακαλώ όποιον μπορεί να γνωρίζει κάποιον με αυτή την περιγραφή,ο οποίος είχε μέχρι την ημερομηνία που ανέφερα τέτοιον σκύλο και πλέον δεν τον έχει,να αφήσει μήνυμα στο blog μου.

Δυστυχώς παρότι τους ακολούθησα δεν μπόρεσα να πάρω τον αριθμό του αυτοκινήτου,καθώς είχαν μελετήσει σίγουρα από πριν το...έγκλημα και είχαν αφήσει το τζιπ παρκαρισμένο σε σημείο που δεν πρόλαβα να δω απολύτως τίποτα.Το σίγουρο είναι ότι διαμένουν στην τριγύρω περιοχή ή έμεναν κάποια στιγμή στη Ν.Φιλαδέλφεια,γιατί το σημείο όπου πάρκαραν,χωρίς να μπω σε λεπτομέρειες,είναι ερημικό και πρέπει κανείς να το γνωρίζει.

Θα το εκτιμούσα αν μπορούσατε να διαδώσετε το μήνυμα,για να βρεθεί έστω και μία φόρα ένας ασυνείδητος που πιστεύει ότι μπορεί να παρατάει ζώα σαν τα σκουπίδια δεξιά κι αριστερά ή να τα ''φορτώνει''στον οποιονδήποτε διαθέτει τη στοιχειώδη ευαισθησία να μην τα αφήσει στην τύχη τους!!!

Πρώτες βοήθειες σε τραυματισμένο άγριο ζώο ή πτηνό

Παρακάτω θα ήθελα να παραθέσω κάποιες οδηγίες για το πώς θα πρέπει να λειτουργεί κανείς σε περίπτωση που βρει ένα τραυματισμένο άγριο ζώο ή πτηνό.

Δυστυχώς κατά καιρούς έχω δει πολλά άσχημα περιστατικά κακομεταχείρισης.Ζώα που πολλές φορές επιβαρύνονται εξαιτίας του λάθος τρόπου χειρισμού τους και των κακών συνθηκών κράτησης τους μέχρι να σταλούν σε κάποιο κέντρο περίθαλψης,αλλά και από τις συνθήκες κάτω από τις οποίες ταξιδεύουν από τα διάφορα μέρη της Ελλάδας.Να πω εδώ ότι είμαι εθελόντρια σε τέτοιο κέντρο περίθαλψης άγριων ζώων.Ο λόγος που δεν το αναφέρω είναι για να μην θεωρηθεί ότι το διαφημίζω.


Έχω δει λοιπόν,πολλά ζώα να στέλνονται για περίθαλψη όταν πλέον είναι πολύ αργά για να μπορεί να επέμβει κανείς.Κι αυτό συμβαίνει γιατί πολύς κόσμος πιστεύει ότι ξέρει πώς να τα φροντίσει,ενώ η πραγματικότητα φυσικά τον διαψεύδει.Κι όταν διαπιστώσει ότι το ζώο δεν γίνεται καλά....από μόνο του ή όταν αντιληφθεί ότι χειροτερεύει,τότε ζητάει επειγόντως βοήθεια και απαιτεί να κάνουν οι άλλοι καλά το άμοιρο πλάσμα που εκείνος κατάστρεψε. 
Εφ' όσων λοιπόν διαβάζετε αυτό το άρθρο,το πιθανότερο είναι ότι έχετε ήδη βρει κάποιο άγριο πουλί ή ζώο.Αν το έχετε ακόμα στην κατοχή σας οι παρακάτω οδηγίες σας αφορούν άμεσα.


Αν φοβάστε ή δεν μπορείτε να το χειριστείτε ή να το συγκρατήσετε,τυλίξτε το με ένα χοντρό ύφασμα ή πετσέτα,ώστε να παραμείνετε ασφαλής από τα νύχια ή τα δόντια του.Συνήθως όταν είναι εξαντλημένα δεν αντιστέκονται ούτε επιτίθενται,αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να είμαστε προσεχτικοί!

Το βασικότερο όλων όταν βρει κάποιος ένα άγριο ζώο είναι να μην το κρατήσει περισσότερο από μια-δυο μέρες στην κατοχή του και αυτό,μόνον αν είναι απολύτως απαραίτητο,μέχρι δηλαδή να βρει κάποιον να συνεννοηθεί για να το στείλει.Αν είναι πτηνό καλό είναι να προσπαθήσει να του στάξει στο στόμα (στο πίσω μέρος της σχισμής του ράμφους του) αρκετή ποσότητα ζαχαρόνερου-με εξαίρεση τα μωρά,θα εξηγήσω παρακάτω-με μεγάλη προσοχή όμως,ώστε να μην το βρέξει στο υπόλοιπο σώμα και του προκαλέσει υποθερμία!Σε ένα κρασοπότηρο διαλύουμε πολύ καλά μια κουταλιά της σούπας ζάχαρη κι από αυτό το μείγμα δίνουμε στο πουλί να πιει σιγά-σιγά 1-2ml περίπου για αρχή και επαναλαμβάνουμε ανά δύο ώρες για όσο χρειαστεί έως ότου δούμε σχετική βελτίωση.Η ποσότητα που αναφέρω είναι ενδεικτική και αφορά ένα πουλί σε μέγεθος περιστεριού.Το ζαχαρόνερο δεν είναι φάρμακο,βοηθάει όμως τα πουλιά να αποβάλουν το στρες που σίγουρα έχουν και τους δίνει αρκετή ενέργεια η οποία είναι απαραίτητη για να ανακάμψουν.Ο καλύτερος τρόπος να το κάνετε αυτό είναι με μια σύριγγα χωρίς τη βελόνα φυσικά,η οποία αν δεν υπάρχει μπορεί να αντικατασταθεί από ένα κουταλάκι του γλυκού με το οποίο δίνετε μικρές ποσότητες (στάζετε σταγόνες) στη σχισμή του ράμφους του.Αν πρόκειται για ζώο δίνετε με τον ίδιο τρόπο λίγο νερό στο στόμα.Αν παρ' όλα αυτά αρνείται πεισματικά να δεχθεί νερό ή το βγάζει σημαίνει ή ότι έχει πολύ στρες και άρα πρέπει πρώτα να ηρεμήσει ή ότι για κάποιον λόγο δεν μπορεί να καταπιεί.Επιπλέον,αν έχει συνεχώς κλειστά τα μάτια του και δεν αντιδράει καθόλου ή έχει πολύ άσχημα τραύματα,δεν το πιέζετε να πιεί ζαχαρόνερο.Σε αυτές τις περιπτώσεις πηγαίνετε κατευθείαν στο επόμενο βήμα,τοποθετείτε δηλαδή σε χαρτόκουτο και οπωσδήποτε επικοινωνείτε με κάποιο κέντρο περίθαλψης και φροντίζετε ώστε να περιγράψετε με σαφήνεια όσα παρατηρήσατε μέχρι εκείνη τη στιγμή.
Αν τώρα,το πουλί το οποίο βρήκατε είναι νεοσσός ή το ζώο πολύ μικρό σε ηλικία,θα πρέπει οπωσδήποτε να λάβει την κατάλληλη τροφή και όχι ζαχαρόνερο γιατί δεν θα του προσφέρει τίποτα.Πρέπει λοιπόν να επικοινωνήσετε με κάποιο κέντρο περίθαλψης,για να σας δώσουν ειδικές οδηγίες που αφορούν στα νεαρά ζώα.

Το δεύτερο σημαντικό βήμα είναι να το βάλετε σε ένα χαρτόκουτο.Αν πρόκειται για πουλί να μπορεί να σταθεί όρθιο μέσα σε αυτό,αν χρειαστεί.Πρέπει δηλαδή το κουτί να είναι αρκετά μεγάλο και να το χωράει άνετα.Στη βάση πρέπει να έχετε στρώσει μερικά φύλλα εφημερίδας ολόκληρα και από πάνω μερικά κομμένα σε λωρίδες πλάτους 2 εκατοστών περίπου οι οποίες να είναι αρκετές ώστε να δημιουργηθεί ένα μικρό στρώμα στο όποιο να μπορεί το πουλί ή το ζώο να κάτσει άνετα.Αυτό τα βοηθάει στην περίπτωση που είναι τραυματισμένα σε κάποιο πόδι ή φτερό και δεν μπορούν να ισορροπήσουν,ώστε να μπορούν να κάτσουν χωρίς να πιέζονται.Το κουτί πρέπει να μπει σε κάποιο δωμάτιο χωρίς ρεύματα,να είναι κλειστό στο πάνω μέρος και ασφαλισμένο,έτσι ώστε σε περίπτωση που το πουλί ή το ζώο συνέλθει να μην μπορεί να το ανοίξει.Δεν το ενοχλούμε περισσότερο από όσο χρειάζεται για να μην του προκαλέσουμε περισσότερο στρες.Επίσης θα πρέπει να ανοίξουμε μικρές τρύπες,να μην χωράει να βγει από αυτές,αλλά να μπορεί να παίρνει αέρα.Επειδή έχουν υπάρξει αρκετές περιπτώσεις κατά τις οποίες το πουλί ή το ζώο απέκτησε επιπλέον τραύματα ή χειροτέρευσε τα ήδη υπάρχοντα από τις αλλεπάλληλες προσκρούσεις στα κάγκελα του κλουβιού στο οποίο κρατούνταν,είναι συχνά σωτήριο το να κρατηθεί σε χαρτόκουτο και όχι οπουδήποτε αλλού. Μπορείτε να προμηθευτείτε χαρτόκουτα εύκολα από κάποιο κατάστημα που δεν τα χρειάζεται πλέον ή κάδο ανακύκλωσης. Ακόμα,επειδή σε αυτό το κουτί θα ταξιδέψει,είναι σημαντικό να τηρηθούν όλα τα παραπάνω για την ασφάλεια του ζώου.Το χαρτόκουτο είναι ο πιο ασφαλής τρόπος μεταφοράς για δύο λόγους:

α)δεν μπορεί να τραυματιστεί χτυπώντας στα τοιχώματα και

β)δεν βλέπει έξω και με αυτόν τον τρόπο παραμένει ήρεμο.

Αυτές είναι οι δύο βασικές κινήσεις που κάνουμε για να βοηθήσουμε ένα άγριο πουλί ή ζώο σε ανάγκη.
Το επόμενο βασικό βήμα είναι να πιάσουμε το στέρνο του με το χέρι μας,πάντα με προσοχή,για να δούμε αν είναι ζεστό ή όχι.Σε περίπτωση που έχει υποθερμία ΔΕΝ πρέπει να το εκθέσουμε απότομα σε μεγάλη ζέστη.Μία ζεστή θερμοφόρα καλυμμένη με ύφασμα για να μην το κάψει,ίσως μπορεί να  βοηθήσει,έως ότου πάρουμε τηλέφωνο στο κέντρο περίθαλψης για να μας δώσουν οδηγίες.

Προσοχή,επειδή πολλές φορές έχω μιλήσει με ανθρώπους που ισχυρίζονταν ότι αυτό που βρήκαν ήταν γεράκι και τελικά ήταν χελιδόνι ή έλεγαν ότι βρήκαν αετό που τελικά ήταν κουκουβάγια(!)πρέπει να είστε προσεχτικοί όταν περιγράφετε το πουλί ή το ζώο που βρήκατε,για να σας δώσουν σωστές οδηγίες.Οι λόγοι για τους οποίους δεν πρέπει κάποιος να κρατήσει ένα πουλί ή ζώο περισσότερο από όσο χρειάζεται είναι πολλοί.Πριν όμως τους αναφέρω να πω το εξής,δεν είναι υποχρεωμένος ο καθένας να γνωρίζει πώς πρέπει να χειριστεί ένα άγριο ζώο,πόσο μάλιστα όταν κάποιος ζει σε πόλη όπου δεν έρχεται συχνά σε επαφή με άγρια ζώα!Από την άλλη πλευρά όμως, πρέπει αν θέλει να βοηθήσει,να κάνει ότι καλύτερο μπορεί για αυτό το πλάσμα,διαφορετικά ας το αφήσει στην ησυχία του.Πρέπει ο καθένας να καταλάβει ότι το να βρει και μόνο ένα ζώο σε αφύσικο για αυτό σημείο ή  κάποια ώρα της ημέρας που κανονικά δεν θα κυκλοφορούσε(για παράδειγμα αν βρει ένα νυκτόβιο πουλί την ημέρα,ενώ φυσιολογικά είναι δραστήρια από το σούρουπο ως την αυγή), σημαίνει ότι σίγουρα έχει κάποιο πρόβλημα,όσο σημαντικό ή ασήμαντο αυτό μπορεί να είναι.Υπό κανονικές συνθήκες αυτό το πουλί ή ζώο μπορεί καν να μην το έβλεπε,αφού συνήθως κρύβονται από τον άνθρωπο.Άρα για να στέκεται στην άκρη του δρόμου ή σε μια συστάδα θάμνων σίγουρα χρειάζεται τη βοήθειά μας.


Οι λόγοι για τους οποίους δεν θα πρέπει να το κρατήσετε,παρά να έρθετε άμεσα σε επαφή με κάποιο κέντρο περίθαλψης και να το στείλετε είναι οι εξής:

1.το πουλί μπορεί να έχει κάποιο κάταγμα (σπάσιμο) φτερούγας το οποίο φυσικά δεν μπορεί να διαγνώσει ο καθένας.Αν μείνει μέρες χωρίς φροντίδα ειδικά αν είναι νεαρό,μπορεί το κάταγμα να δέσει στραβά και να μην μπορέσει να ξαναπετάξει.Σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να γίνει καλά μόνο του ως δια μαγείας!Χρειάζεται την κατάλληλη φροντίδα και από ειδικούς.
Ακόμα χειρότερα αν έχει δεχθεί επίθεση από γάτα ή άλλο ζώο -επειδή συχνά δεν πεθαίνουν από αιμορραγία- και έχει ανοιχτά τραύματα τα οποία μπορεί να μολυνθούν,ενδέχεται να αντέξει κάποιες μέρες χωρίς να λάβει κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή και να πεθάνει αργότερα.Κατά καιρούς έχω ακούσει παράπονα του τύπου:''μα πώς πέθανε αφού το είχα μια βδομάδα και ήταν εντάξει''.Δυστυχώς δεν ήταν εντάξει και δεν μπορούν πάντα στο εκάστοτε κέντρο να κάνουν θαύματα,ειδικά όταν το ζώο φτάσει πολύ αργά σε αυτούς.Αν χρειάζεται αντιβίωση ή επείγουσα θεραπεία, ποιος θα την κάνει αν όχι αυτός που είναι κατάλληλα εκπαιδευμένος για αυτό το σκοπό; Επιπλέον όταν βρίσκονται σε κατάσταση ανάγκης είναι συχνά πολύ στρεσαρισμένα.Γι'αυτό απαιτείται κατάλληλος χειρισμός και φροντίδα από ανθρώπους εξειδικευμένους.Ειδικά αν κάποιος επιχειρήσει να κάνει κάποια επέμβαση ή ότι άλλο χρειάζεται, χωρίς πρώτα να έχει ηρεμήσει το πουλί,μπορεί να το χάσει μόνο και μόνο από το στρες!!
Το ίδιο μπορεί να συμβεί και σε ένα άγριο ζώο που πιθανόν να έχει εσωτερική αιμορραγία ή κάποιο τραύμα που να χρειάζεται άμεση φροντίδα και δεν την λάβει.

2.Θα χρειαστεί οπωσδήποτε τροφή,γιατί μπορεί να έχει μέρες να φάει ή να είναι στην ανάπτυξη όπου εκεί ειδικά χρειάζεται πολλά γεύματα την ημέρα.Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι οι γονείς φροντίζουν ασταμάτητα τα νεαρά πουλιά και συνεχώς πηγαινοέρχονται εναλλάξ για να μπορούν να τα ταΐσουν. Αντίστοιχα,τα μικρά θηλαστικά οι μητέρες σπανίως τα αφήνουν μόνα για πολλές ώρες,ώστε να μπορούν να τα κρατούν ζεστά και να τα ταΐζουν συνεχώς.
Όμως απαιτείται η κατάλληλη τροφή ανάλογα με την κατάσταση της υγείας του ζώου ή την ηλικία του.Σε περίπτωση που είναι αδύναμο ή νεαρό,είτε πολύ μικρό σε μέγεθος ή αρπακτικό και δεν μπορείτε να το χειριστείτε μην πετάξετε στο κουτί σπόρους ή ψωμί ή οτιδήποτε άλλο,ΔΕΝ θα φάει μόνο του.Μπορεί να το ανακατέψει και να σας δώσει την εντύπωση ότι έφαγε αλλά το πιθανότερο είναι πως δεν θα το έχει κάνει.Γι' αυτό είναι απαραίτητο να μιλήσετε με κάποιον που θα σας δώσει σωστές οδηγίες χειρισμού.Και σε καμία περίπτωση μην του βάλετε μπολάκι με νερό,αν δεν είστε σίγουροι ότι δεν θα το χύσει ή δεν θα βραχεί,με κίνδυνο να πάθει υποθερμία.

Συχνά ο κόσμος πιστεύει ότι μπορούν να φάνε το οτιδήποτε.Αυτό δεν ισχύει.Έχω βρει κατά καιρούς μέσα στα κουτιά που ταξιδεύουν,ότι μπορεί να φανταστεί κανείς.Σκεφτείτε ότι ένα πουλί ή ζώο σε ανάγκη και με αδύναμο οργανισμό δεν μπορεί να φάει τα περισσεύματα που μπορεί να έχουμε στο σπίτι μας.Χρειάζονται την κατάλληλη τροφή που θα τα βοηθήσει να συνέλθουν.Επί πλέον κάποιες τροφές μπορεί να είναι επικίνδυνες ή απλά να μην έχουν να τους προσφέρουν απολύτως τίποτα. Παραδείγματος χάριν,το γάλα δεν είναι κατάλληλη τροφή για τους σκαντζόχοιρους ή τα πουλιά γιατί δεν μπορούν να αφομοιώσουν τη λακτόζη που περιέχει.Μπορεί να τους προκαλέσει διάρροιες,ακόμη και το θάνατο.Δεν ενδείκνυνται όλα τα λαχανικά που έχουμε σπίτι μας για όλα τα φυτοφάγα.Η ντομάτα,το μαρούλι,το λάχανο δεν είναι κατάλληλες τροφές για τις χελώνες ξηράς.Και τέλος δεν πρέπει να δίνουμε στα αρπακτικά πουλιά τυποποιημένες μορφές κρέατος,όπως ζαμπόν,μπέϊκον ή μαγειρευτά(!).Μπορεί να τους προκαλέσουν ανεπανόρθωτες βλάβες.Αν δεν είστε σε θέση να τα βοηθήσετε,αφήστε αυτούς που μπορούν να το κάνουν.Σε αρκετές περιπτώσεις κατά τις οποίες κράτησε κάποιος για παράδειγμα ένα πουλί,με σκοπό να το φροντίσει μόνος του,πιστεύοντας ότι διαθέτει τις κατάλληλες γνώσεις,το πουλί κατέληξε με προβλήματα στη όραση,κακή ανάπτυξη του μυοσκελετικού συστήματος ή του φτερώματος.Και αυτά δυστυχώς είναι τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα της λάθος διατροφής.Στο αντίθετο άκρο υπάρχουν περιπτώσεις όπου κάποιος κράτησε κάποιο ζώο ή πουλί νηστικό για μέρες ολόκληρες,ακριβώς επειδή δεν ήξερε ή φοβόταν να το ταΐσει.....με αποτέλεσμα εμείς να έχουμε λίγα περιθώρια να το βοηθήσουμε,κι αυτό βεβαίως τελικά να καταλήξει.
 Γι'αυτό,άλλη μια φορά θα πω πάρτε τηλέφωνο άμεσα σε κάποιο κέντρο και στείλτε το πουλί ή το ζώο το γρηγορότερο.

3.Μπορεί να έχει πάθει δηλητηρίαση ή να είναι άρρωστο.Οπότε χρειάζεται άμεσα φαρμακευτική αγωγή.Επιπλέον δεν είναι εύκολο να καταλάβει κάποιος τα συμπτώματα αν δεν έχει σχετική εμπειρία.Πολλές φορές ο κόσμος λόγω απειρίας δεν αντιλαμβάνεται σωστά αυτό που βλέπει.Έχει τύχει να μου περιγράφουν από τηλεφώνου πράγματα τελείως διαφορετικά από αυτά που βλέπω να ισχύουν όταν πια παραλαμβάνω το πουλί ή το ζώο!!!

4.Δεν είναι κατάλληλα όλα τα φάρμακα για όλους τους οργανισμούς.Μία αντιβίωση κατάλληλη για το σκύλο μας,μπορεί να προκαλέσει σοβαρό πρόβλημα σε κάποιο πουλί ή άγριο ζώο.Μην δίνετε μόνοι σας φάρμακα,για κανένα λόγο.Για παράδειγμα το BETADINE δεν πρέπει να έρθει σε επαφή με ανοιχτά τραύματα,ειδικά στο κεφάλι,διότι προκαλεί βλάβες στους ιστούς που είναι εκτεθειμένοι. Αν παρ' όλα αυτά πρέπει να καθαρίσετε μια πληγή κάντε το με OXYGENE και ξεπλύνετε αμέσως με Φυσιολογικό Ορό.Μην χρησιμοποιήσετε άλλου είδους φάρμακα.Επικοινωνήστε αμέσως για οδηγίες.Ακόμα όμως και το τελευταίο δεν μπορεί να εφαρμοστεί σε όλες τις περιπτώσεις.Για παράδειγμα αν είναι πολύ βαθύ το τραύμα ή βρίσκεται στο κεφάλι ή αν πρόκειται για χελώνα ξηράς, στην οποία έχει σπάσει το καβούκι και που ΔΕΝ πρέπει να βραχεί για κανένα λόγο κ.τ.λ.


Σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις χρειάζεται όσο το δυνατόν πιο ήπια μεταχείριση και μόνον η απολύτως απαραίτητη επαφή,γιατί έχουμε να κάνουμε με άγρια ζώα.Η στενή επαφή με τον άνθρωπο από μόνη της αρκεί για να δημιουργήσει προβλήματα.Είναι μια κατάσταση τελείως αφύσικη και πολύ αγχωτική για εκείνα ικανή να τα οδηγήσει ακόμη και στο θάνατο.   


Συμπερασματικά λοιπόν,ΔΕΝ αρκεί να προσπαθούμε να βοηθήσουμε από μόνοι μας.Πολλές φορές το καλύτερο είναι να παραδώσουμε το ζώο σε κάποιον που μπορεί πραγματικά να το κάνει.
Είναι πολύ εγωιστικό να επιχειρεί κανείς να...βοηθήσει ένα άγριο ζώο,μόνο και μόνο για να έχει την ικανοποίηση ότι το κατάφερε ο ίδιος.

Δεν πρόκειται να σας πουν τα ίδια πώς αισθάνονται και πού πονάνε.Αυτό μπορεί να το διαπιστώσει μόνον κάποιος που έχει εμπειρία σε ανάλογα περιστατικά. Μην βγάζετε μόνοι σας συμπεράσματα για την κατάσταση του ζώου ή του πτηνού γιατί μπορεί να είναι λάθος.

Να ξέρετε ότι υπάρχουν περιπτώσεις στις οποίες δεν ισχύουν καν τα όσα προανέφερα και που χρειάζονται ειδικό χειρισμό!


Σημαντικό τέλος είναι σε όλες τις περιπτώσεις να τηρούνται επιμελώς οι βασικοί κανόνες υγιεινής. Δηλαδή να πλένουμε καλά τα χέρια μας πριν και αφού χειριστούμε το ζώο και να απολυμάνουμε αν χρειαστεί τις επιφάνειες όπου ακούμπησε.Επίσης δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να φέρνουμε σε επαφή ένα άγριο ζώο με τα οικόσιτα που διατηρούμε.Για την υγιεινή και την ασφάλεια και των δύο.

Τέλος θα παρακαλούσα να ΜΗΝ ταλαιπωρείτε άσκοπα τους εθελοντές.Είναι άτομα που δεν πληρώνονται και που αφιερώνουν τον χρόνο τους και τα χρήματά τους για την μεταφορά των ζώων και τη φροντίδα τους.Αν μπορείτε παραδώστε εσείς ο ίδιος το ζώο που βρήκατε απ' ευθείας στο κέντρο ή σε σταθμό πρώτων βοηθειών ή εθελοντή.Μην τους αναγκάζετε να μετακινούνται άσκοπα. Μπορεί να πρέπει να φροντίσουν κάποιο άλλο ζώο που να έχουν ήδη παραλάβει και με το να πρέπει να έρθουν στο σπίτι σας να χάσουν πολύτιμο χρόνο.Έχετε υπ' όψιν σας ότι με αυτό που κάνουν υποκαθιστούν στην ουσία το κράτος και τις υπηρεσίες που θα έπρεπε εκείνο να διαθέτει για τις παραλαβές και την φροντίδα των ζώων.Και το κάνουν με τον καλύτερο τρόπο που μπορούν.Συχνά χωρίς βοήθεια από πουθενά.Αν μη τι άλλο αξίζουν το σεβασμό και τη συμπαράσταση όλων!

Και για να κλείσω,αν κάποια στιγμή σας περισσεύουν έστω και 10 ευρώ στείλτε τα σε κάποιο κέντρο περίθαλψης.Είτε ασχολείται με άγρια είτε με οικόσιτα ζώα.Σίγουρα τα έχει ανάγκη!                                                                                                   Τ.P.

Σκέψεις #2

Κάποτε θα πρέπει σε αυτή τη χώρα να δούμε σοβαρά το θέμα της ζωοφιλίας.Ζωοφιλία δεν είναι να επιθυμήσουμε ένα οποιοδήποτε κατοικίδιο που θα δούμε περαστικοί σε μια βιτρίνα και να θελήσουμε να το αποκτήσουμε.Ζωοφιλία είναι να μην ενοχλήσουμε ένα αδέσποτο όταν δεν χρειάζεται.Ζωοφιλία είναι να κάνουμε επίπληξη σε κάποιον δήθεν φιλόζωο που θα αφήσει το σκυλί του να αφοδεύσει σε μια παιδική χαρά χωρίς να μαζέψει έπειτα τα περιττώματα του ζώου του ή ακόμα και να τον αναγκάσουμε να τα μαζέψει παραχωρώντας του το extra σακουλάκι που εμείς κρατάμε για το δικό μας ζώο,αν φυσικά κρατάμε τέτοιο!

Ζωοφιλία δεν είναι να μαζέψουμε μερικά αδέσποτα έξω από το σπίτι μας κάνοντας τα στόχο για όποιον διεστραμμένο θελήσει να εκδικηθεί εμάς ή εκείνα επειδή είναι ενοχλητικά για τον ίδιο. Αντίθετα ζωοφιλία είναι να προσπαθήσουμε να δώσουμε για υιοθεσία όσα από αυτά μπορέσουμε, πάντα σε υπεύθυνους ανθρώπους,να στειρώσουμε τα υπόλοιπα-ειδικά τα θηλυκά-και αν θέλουμε να τα ταϊζουμε ,να το κάνουμε κάπου που δεν θα ενοχλούν τα ζώα.

Αν δε, υιοθετήσουμε ή αγοράσουμε κάποιο ζώο,οποιοδήποτε ζώο,να μάθουμε από πριν τις ανάγκες που αυτό θα έχει,το χρόνο που θα απαιτείται από εμάς για να του προσφέρουμε την καλύτερη ποιότητα ζωής,τα χρήματα που χρειάζεται να καταβάλουμε για την τροφή και την εξασφάλιση της καλής του υγείας και τέλος να φροντίσουμε να ενημερωθούμε για τυχόν προβλήματα που μπορεί να παρουσιάσει στο μέλλον σαν είδος,αν πρόκειται για κάποιο εξωτικό ζώο ή σαν ράτσα αν πρόκειται για σκύλο ή γάτα.

Σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση,όπως για παράδειγμα στην περίπτωση που ένα ζευγάρι θα θελήσει να αποκτήσει παιδί, έχουμε σίγουρα φροντίσει από πριν να ενημερωθούμε για το τι χρειάζεται.Από τους γονείς ,τους φίλους και τους γνωστούς ή από γιατρούς,για τα έξοδα της γέννας και της ανατροφής του,την υπομονή που θα πρέπει να επιδείξουμε όλες εκείνες τις φορές που θα πρέπει να περνάμε ξάγρυπνοι ή ακούγωντας το κλάμα του και θα πρέπει συχνά να μαντεύουμε τι αυτό σημαίνει την κάθε φορά.Πότε θα βγάλει τα πρώτα του δοντάκια,πότε θα πρέπει να αρχίσει τα εμβόλια κ.τ.λ.

Στα ζώα γιατί να μην κάνουμε το ίδιο;Συχνά από τη μία τα σκυλιά και οι γάτες τα οποία δεν κρατάμε σε κλουβιά, απαιτούν από εμάς να τους συμπεριφερόμαστε με τον ίδιο τρόπο που θα συμπεριφερόμασταν σε ένα μικρό παιδί.Πρέπει με απλό τρόπο να τους εξηγούμε τι θέλουμε από αυτά ,να το επαναλαμβάνουμε μέχρι να βαρεθούμε(!)και να μην απογοητευόμαστε όταν δεν θα υπακούσουν τη δεδομένη στιγμή ενώ το έκαναν προηγουμένως.Από την άλλη τα ζώα που κρατάμε σε κλουβιά,συνήθως πουλιά όπως καναρίνια,παπαγάλους ή εξωτικά ζώα και ερπετά,είναι πιο εύκολα να τα χειριστούμε από την άποψη ότι δεν χρειάζονται κάθε μέρα βόλτα ή αλλαγή της άμμου υγιεινής.Είναι όμως πιο απαιτητική η φροντίδα τους υπό την έννοια ότι είναι πιο ευαίσθητα στις κλιματικές αλλαγές, συχνά χρειάζονται ειδικά διαμορφωμένες συνθήκες κράτησης και ειδικές τροφές και συμπληρώματα διατροφής,αν φυσικά θέλουμε να επιβιώσουν!

Πριν προβεί κάποιος σε αγορά,θα πρέπει να έχει ξεκαθαρίσει καταρχάς, αν είναι διατεθημένος να δεσμευτεί με ένα ζώο για τουλάχιστον πέντε,δέκα ή παραπάνω χρόνια.Να ζητήσει γνώμες και συμβουλές για το κατοικίδιο που ενδιαφέρεται να αποκτήσει από κάποιους που ήδη διαθέτουν ένα,να ρωτήσει εκτροφείς ή κτηνιάτρους για αυτό και γενικά να αναζητήσει διάφορες πληροφορίες που θα του φανούν χρήσιμες στο μέλλον.

Στη βιτρίνα ενός pet shop δεν θα βρει κανείς πληροφορίες για το σκύλο φεριπήν που βλέπει να κουνάει ανέμελα την ουρά του,ούτε στη συσκευασία αγοράς θα υπάρχουν εσώκλειστες οδηγίες χρήσεως!

Πιθανόν ούτε ο υπάλληλος του pet shop γνωρίζει επαρκώς αυτά που θα πρέπει να ξέρει ο υποψήφιος αγοραστής ενός κατοικιδίου.Γιατί πολύ απλά δεν είναι υποχρεωμένος να γνωρίζει τα πάντα και κάποιες φορές το μόνο που αρκεί να ξέρει είναι ότι πρέπει απλά να πουλήσει το ζώο μόνο και μόνο επειδή έχει μείνει καιρό στο κατάστημα και πρέπει να φύγει.Συχνά εσκεμένα αποκρύπτονται οι πληροφορίες εκείνες που μπορεί να αποτρέψουν κάποιον από το να αποκτήσει το συγκεκριμένο ζώο ή πτηνό!

Δεν θα αναφέρω παραδείγματα,ψάξτε τα μόνοι σας......

Όλα τα παραπάνω φυσικά δεν συμβαίνουν σε όλα τα pet shop,συμβαίνουν όμως κι αυτό είναι αρκετό νομίζω!

Πριν απ' όλα και πάνω απ' όλα θα πρέπει ο καθένας να καταλάβει ότι τα ζώα δεν είναι μιας χρήσεως και δεν έχουν ημερομηνία λήξεως και μάλιστα σύντομη.Αν το καταλάβουμε αυτό και ΟΤΑΝ το καταλάβουμε,θα έχουμε καταφέρει να λύσουμε πολλά προβλήματα.

Γιατί στο κάτω-κάτω ζωοφιλία δεν είναι να αποκτήσει κάποιος οπωσδήποτε ένα κατοικίδιο.Πολλές φορές είναι και το να μην αποκτήσει ένα.Ιδιαίτερα αν έχει συνειδητοποιήσει ότι δεν θα μπορεί να διαθέσει το χρόνο ή τα χρήματα που απαιτούνται για τη φροντίδα του!

Ζωοφιλία επίσης είναι το να έχει συνειδητοποιήσει κανείς ότι δεν θέλει να συμβάλει με την αγορά του  στην παράνομη διακίνηση κάποιου είδους.Γιατί αυτό όντως συμβαίνει και σε κάποιες περιπτώσεις είναι ο μόνος τρόπος για να φτάσουν κάποια ζώα στην Ευρώπη και πιο συγκεκριμένα στην Ελλάδα.

Ζωοφιλία είναι επίσης, το να αγοράσει κάποιος ένα σκύλο ράτσας από εκτροφέα πιστοποιημένο και όχι από τυχαίο κατάστημα που πουλάει σκυλιά από το εξωτερικό,λες και τα σκυλιά που γεννιούνται στην Ελλάδα έχουν μειονεκτήματα!Συχνά είναι πιο έξυπνο να προμηθευτεί κανείς σκύλο του οποίου οι πρόγονοι έχουν γεννηθεί στην χώρα για την οποία προορίζεται,πολύ απλά γιατί έχουν προλάβει να προσαρμοστούν στις συγκεκριμένες κλιματολογικές συνθήκες.

Αν φεριπήν ''παραγγείλετε'' σκύλο από τη Σιβηρία πώς λέτε να τα πάει το καλοκαίρι με 45 βαθμούς θερμοκρασιά; Επί πλέον μήπως έχετε ακούσει για τα λεγόμενα puppy mills?Τα οποία υπάρχουν σε πολλές Βαλκανικές χώρες και δυστυχώς κάποια και στην Ελλάδα;Ή ακόμα καλύτερα έχετε δει σκύλο θηλυκό ο οποίος προέρχεται από τέτοιο χώρο;Προκαλώ τον οποιονδήποτε αν μπορεί να το κάνει.Θα καταλάβει με τον πιο σίγουρο τρόπο σε πιο επίπεδο κτηνωδίας είναι ικανός να φτάσει ο κάθε άνθρωπος για να ικανοποιήσει τη λαιμαργία του για εύκολο πλουτισμό.Γιατί μόνο γι' αυτό πρόκειται!

Τέλος ζωοφιλία σίγουρα δεν είναι το να αγοράζεις ζώα και να παίρνεις και απόδειξη-άραγε με τι φπα επιβαρύνεται η αγορά ενός χρυσόψαρου ή μιας νεροχελώνας-και γραπτή ή προφορική εγγύηση επιστροφής χρημάτων(!) αν αυτό αρρωστήσει λίγες ημέρες μετά την αγορά του,τη στιγμή που όλη η χώρα είναι γεμάτη αδέσποτα ή εγκαταλελειμμένα ζώα.Ευτυχώς ή δυστυχώς με λίγο ψάξιμο στα καταφύγια θα βρείτε όλες τις γνωστές και μη ράτσες σκύλων,γάτων κ.τ.λ.

Αρκετές φορές δεν υπολογίζουμε καν τα χρήματα που τυχόν δώσαμε για την αγορά του σκύλου μας και που κανονικά θα έπρεπε αν μη τι άλλο να είναι ανασταλτικός παράγοντας.Στο δίλλημα ή το σκυλί ή η ηρεμία μας,αυτό που υπολογίζουμε είναι ότι γαυγίζει πολύ,δεν έχουν σηκωθεί τα αυτιά όπως θα έπρεπε,είναι πολύ φιλικός και μας χαλάει την εικόνα του άγριου μαλ....κα με τον άγριο σκύλο!!!

Ζωοφιλία δεν είναι επίσης να εκτρέφονται κατά χιλιάδες Κορεάτικα σκιουράκια για να ικανοποιήσουν τις ανάγκες των Ευρωπαίων homo-ηλιθίων που εύχονται να είχαν ένα από αυτά τα χαριτωμένα μικρά ζωάκια να παίζει ανέμελα στην πίσω αυλή τους.Που τελικά δεν τα έχουν στην πίσω αυλή,γιατί πολύ απλά ΔΕΝ ΔΙΑΘΕΤΟΥΝ ΠΙΣΩ ΑΥΛΗ και το συνειδητοποιούν μόνο αφού αποκτήσουν ένα.Παρά τα κρατούν σε ένα άθλιο κλουβί για το λίγο χρόνο που θα αντέξουν να ζήσουν στην αιχμαλωσία και τις συνθήκες που τους παρέχει ο κάθε ανίδεος.

Πάντως θεωρώ ότι αφού δεν έχουμε φτάσει ακόμα στο σημείο να αγοράζουμε κατοικίδια ζώα με το κιλό έχουμε ελπίδες σαν έθνος................Ή μήπως όχι;                                Τ.Ρ.

Σκέψεις #1

Τι σημαίνει ο εθελοντισμός για τους περισσότερους ΄Ελληνες και πώς τον εκδηλώνουν;
Συχνά ασχολούνται για μικρό χρονικό διάστημα με μία δράση περιβαλλοντικού ή άλλου ενδιαφέροντος με βασική προυπόθεση σχεδόν πάντα μέσω αυτού να ενισχύσουν το προφίλ τους και να αποκομίσουν τα όποια οφέλη προκύψουν.Άλλοτε πάλι γίνονται εθελοντές σε κάποια ΜΚΟ και τα παρατούν σύντομα γιατί πολύ απλά δεν ήταν συνειδητοποιημένοι για το που εμπλέκονταν ή βαριούνται ή είναι πολύ κουραστικό αυτό που κάνουν.Τα εγκαταλείπουν λοιπόν πολύ εύκολα αφήνοντας πίσω τους κάποιο κενό που ίσως αργήσει να καλυφθεί-μιας και ο εθελοντισμός στην Ελλάδα είναι σχεδόν ανύπαρκτος σαν θεσμός- συχνά με κακές εντυπώσεις για τα όσα γίνονταν εκεί ,ειδικά από τη στιγμή που οι ίδιοι δεν μπόρεσαν να ανταπεξέλθουν στα καθήκοντά τους.Υπάρχουν βέβαια και κάποιοι ελάχιστοι -δυστυχώς- που είναι αφοσιωμένοι και που θέλουν πραγματικά να προσφέρουν για το καλό κάποιων ζώων ή κάποιων κοινωνικών ομάδων.

Τα παρακάτω που ακολουθούν βασίζονται σε ένα φανταστικό σενάριο.Τα συμπεράσματα όμως είναι πραγματικά.Και το ίδιο το σενάριο θα μπορούσε κάποια στιγμή να είναι πραγματικό........

Υπήρξε κάποτε ένα κέντρο περίθαλψης άγριων ζώων στην Ελλάδα,πρότυπο για τα ελληνικά αλλά και διεθνή δεδομένα.Ιδρύθηκε από έναν άνθρωπο που αφιέρωσε τη ζωή του σε αυτόν το σκοπό και κατάφερε να το κάνει έναν ζωντανό οργανισμό που λειτουργούσε με ιδανικό τρόπο.

Κάποια στιγμή ανέλαβαν την διοίκησή δύο άτομα πολύ μικρά από ότι φάνηκε για να φέρουν εις πέρας το έργο που γινόταν εκεί.Αποφάσισαν ότι το κέντρο ήταν πολύ μεγαλύτερο από τους ίδιους ώστε επιχείρησαν να του δώσουν ένα τέλος.

Άρχισαν να το χρεώνουν με τεράστια χρηματικά ποσά για έξοδα προσωπικά δικά τους, που σίγουρα δεν είχαν καμία σχέση με τις ανάγκες μιας γερακίνας ή ενός κότσυφα και να εξαφανίζουν τις επιχορηγήσεις που έπαιρναν για το κέντρο,με αποτέλεσμα να το φτάσουν στα όρια της χρεωκοπίας. Και το καλύτερο από όλα είναι ότι επιχείρησαν να στρέψουν εναντίον του κέντρου τους ίδιους τους εθελοντές...
Και εδώ έρχονται κάποιες σκέψεις να συμπληρώσουν τα όσα ανέφερα στην εισαγωγή.

Πως μπορεί να το κατάφεραν αυτό;
Ο ένας από αυτούς προσπάθησε να πείσει τους εθελοντές ότι ήταν στην ουσία εργαζόμενοι χωρίς νόμιμη ασφάλιση και απολαβές.Έτσι όσοι πείστηκαν, στράφηκαν εναντίον του κέντρου,έκαναν καταγγελία στις αρμόδιες αρχές,οι οποίες με τη σειρά τους επέβαλαν μια σειρά από πρόστιμα τα οποία είχαν σαν αποτέλεσμα να επισπεύσουν τη χρεωκοπία του.

Άραγες ήταν όντως εργαζόμενοι ή απλά κάποιοι τους εκμεταλεύτηκαν;Και οι ίδιοι πώς επέτρεψαν είτε το να εργάζονται τόσον καιρό χωρίς τις νόμιμες απολαβές, είτε από την άλλη να πειστούν για αυτό ενώ δεν ίσχυε;

Όποιο από τα δύο κι αν συνέβει, μιας και το στόρυ είναι δικό μου,δεν θα το αποκαλύψω.

Θα μείνω μόνο στις υποθέσεις με σκοπό να καταλήξω σε γενικά συμπεράσματα που ισχύουν ούτως ή άλλως.

Σίγουρα κάποιοι άνθρωποι επιλέγουν για τον εαυτό τους έναν τρόπο ζωής αντισυμβατικό, κατά τον οποίο δεν χρειάζεται να δουλεύουν με την συνήθη έννοια του όρου,αλλά προσφέρουν τις ώρες ενασχόλησής τους για το σκοπό στον οποίο αφιερώνονται.Που στο συγκεκριμένο παράδειγμα ήταν η  ευημερία των άγριων ζώων.Σίγουρα οι συνθήκες κάτω από τις οποίες εργάζονταν κάποιες φορές ήταν απαιτητικές, γιατί η περίθαλψη των ζώων και ειδικά των άγριων, δεν είναι ούτε απλή ούτε εύκολη υπόθεση.Αλλά έχει πολύ μεγάλη σημασία να έχει κανείς ξεκαθαρίσει μέσα του το τι θέλει να προσφέρει και το τι επιθυμεί να είσπράξει,να επωφεληθεί από όλο αυτό.Εννοώ δηλαδή ότι δεν είναι εύκολο όντας κάποιος αφιερωμένος σε έναν σκοπό με γνώμονα το συλλογικό συμφέρον,να πειστεί για κάτι άλλο πέραν της πραγματικότητας αν αυτή είναι ξεκάθαρη για τον ίδιο.

Γνωρίζει ή όχι ο καθένας που επιλέγει κάποιο σκοπό για τον οποίο θέλει να συμμετάσχει ως εθελοντής τι πραγματικά θέλει και μπορεί να προσφέρει;Πρέπει επίσης να έχει συνειδητοποιήσει τον ρόλο που θέλει και μπορεί να παίξει ο ίδιος για να μην τα παρατήσει με την πρώτη ευκαιρία και να μην επιτρέψει στον οποιονδήποτε να του περάσει λανθασμένη εικόνα για το τι πραγματικά συμβαίνει.

Για να γίνει σαφές τι εννοώ,στο συγκεκριμένο παράδειγμα αν οι εθελοντές αυτοί ήταν συνειδητοποιημένοι και σέβονταν το σκοπό για τον οποίο βρίσκονταν εκεί,θα ήξεραν σαφέστατα ποιά είναι η θέση τους,ποιές οι αρμοδιότητες τους και κανείς δεν θα αναρωτιόταν για τον ρόλο του και δεν θα επέτρεπε σε όποιον το επιθυμούσε να τον κάνει υποχείριό του.

Ο εθελοντισμός αποτελεί δικαίωμα και σίγουρα είναι πολύ σπουδαίο να μπορεί ο καθένας από εμάς να προσφέρει σε έναν κοινοφελή σκοπό την εργασία ή τις γνώσεις του χωρίς να απαιτεί χρηματική αμοιβή.Πρέπει όμως να υπάρχουν σαφείς κανόνες βάσει των οποίων θα μπορεί ο καθένας να λειτουργεί απρόσκοπτα και χωρίς παρερμηνίες για το τι του ζητείται να κάνει.Όπου όμως δεν υπάρχει σαφής διάκριση ρόλων θα πρέπει ο καθένας τα βάζει τα όρια του μέσα στα οποία θα μπορεί να λειτουργεί σωστά.

Πώς δέχεται κάποιος όταν πρόκειται να εργαστεί για μία μη κυβερνητική οργάνωση,να μην λαμβάνει όσα προβλέπονται από το νόμο;Κι αν ναι,γιατί το ανέχεται;Έτσι δεν είναι εργαζόμενος είναι απλά εθελοντής μαλ....κας.Πως συμβιβάζεται στο ρόλο του εθελοντή αν έχει βρεθεί εκεί με σκοπό να προσφέρει επ' αμοιβή εργασία;Από την άλλη,αν πήγε εκεί σαν εθελοντής τότε πώς είδε τον εαυτό του ως εργαζόμενο; Και αν σε αυτό συνέβαλαν οι συνθήκες ή οι ώρες απασχόλησης ,που σίγουρα ήταν εξαντλητικές,γιατί το επέτρεψε όλο αυτό;Αν ήξερε από την αρχή τι ήθελε και τι μπορούσε να προσφέρει,δεν θα επέτρεπε σε τίποτα από τα δύο να συμβεί.Από τη στιγμή που ο καθένας γνωρίζει τα όρια του,δεν επιτρέπει σε τίποτα και κανέναν να τον επιρρεάσει.Σέβεται τον σκοπό που υπηρετεί και δεν τον προδίδει.Και αν ακόμη η διοίκηση τους υποσχέθηκε πρόσληψη ή ένα χαρτζιλίκι ως ανταμοιβή για την αφοσίωσή τους και δεν έγινε,γιατί δεν το ξεκαθάρισαν ευθύς αμέσως;
Για να μην φανούν φιλοχρήματοι αφού εκεί δεν ήταν για να πληρώνονται αλλά για να προσφέρουν, ίσως πει κάποιος.Τότε πώς μετά στράφηκαν εναντίον του κέντρου;Γιατί πολύ απλά δεν ήξεραν τι τους γίνεται,Θα πω εγώ!

Ήταν τεράστιες οι ευθύνες του καθενός από όσους επέτρεψαν να συμβεί όλο αυτό το μπάχαλο και εν τέλει να ''την πληρώσουν''τα ζώα που αν μη τι άλλο δεν ήταν εκεί επειδή τα ίδια το επέλεξαν.
Ολο αυτό που συνέβει και που σίγουρα βγήκε προς τα έξω,είχε αντίκτυπο στη λειτουργία του κέντρου και εν τέλει στα ίδια τα ζώα τα οποία υπηρετούσαν υποτίθεται όλοι αυτοί οι άνθρωποι.

Το αν τα κατάφερε εν τέλει το ίδιο το κέντρο να επιβιώσει από όλα αυτά, είναι ένα καλό ερώτημα, το οποίο όμως δεν χρειάζεται να απαντηθεί από εμένα. Η απάντηση είναι διαφορετική για τον καθένα ανάλογα με το τι εύχεται πραγματικά να είχε συμβεί.Και το τι θα τον βόλευε,ασφαλώς! Αν τα κατάφερε πάντως,οπωσδήποτε δεν οφείλεται σε όλους αυτούς ..................

Τέλος,το σίγουρο είναι πώς γενικά ότι κι αν επιλέγουμε να κάνουμε έχει πάντα αντίκτυπο σε όσους εξαρτώνται από τις αποφάσεις και τις πράξεις μας.Στο παραπάνω παράδειγμα αυτοί που υπέφεραν τα αποτελέσματα όλων αυτών των καταστάσεων ήταν οι ασθενείς, τα ζώα και τα πουλιά του κέντρου.Για εκείνα ο λόγος παραμονής τους σε αυτό το κέντρο δεν ήταν ο εθελοντισμός και σίγουρα δεν ανήκαν στους....διαπλεκόμενους της ιστορίας!!

Άραγες αν είχαν λόγο, τι θα έλεγαν για τα παιχνίδια που παίζονται εις βάρος τους;

Καλό σας βράδυ!                                                                            Τ.Ρ.

 

Happy hunting...!

Τι είναι το κυνήγι; Και ποιοί αυτοί που κυνηγούν;

Προσωπικά είμαι εναντίον του κυνηγιού αλλά θεωρώ ότι είναι δικαίωμα του καθενός να επιλέγει τι θα κάνει για τον εαυτό του.Αν σε κάποιους αρέσει αυτό το..σπορ,κανένα πρόβλημα.Αρκεί να κινούνται στα πλαίσια της νομιμότητας και της λογικής.   

Κάποτε πριν 15 χρόνια περίπου,μάζευα υπογραφές για μία οικολογική οργάνωση για να καταργηθεί το κυνήγι.Ανάμεσα σε αυτούς που υπέγραψαν ήταν και τρεις κυνηγοί οι οποίοι μου είπαν:''κοπελιά θα σου υπογράψουμε,αλλά να ξέρεις ότι το κυνήγι δεν πρόκειται να καταργηθεί ποτέ στην Ελλάδα.Κάθε χρόνο εκδίδονται περίπου 200.000 νέες άδειες(αν θυμάμαι καλά το νούμερο)και υπάρχει ολόκληρη βιομηχανία που στηρίζεται σε αυτό.Το κράτος και όσοι άλλοι κερδίζουν δεν πρόκειται ποτέ να επιτρέψουν να συμβεί κάτι τέτοιο.''

Πάντως είναι πολλά τα όσα θα παραθέσει κάποιος υπέρ του κυνηγιού και που έχουν να κάνουν με τα δικαιώματα που έχει ο καθένας,το πώς επιλέγει να διαθέσει το χρόνο του,την ανάγκη του να έρθει σε επαφή με την φύση, να την προστατέψει κ.τ.λ.Θα πουν σίγουρα ότι βοηθούν στο να ελέγχονται οι πληθυσμοί των αποδημητικών πουλιών ή των αγριογούρουνων ή των υδρόβιων που βρίσκονται ή καταφθάνουν κάθε χρόνο στη χώρα μας.Ότι βοηθούν στην πρόληψη των πυρκαγιών μιας και πολλές φορές έχουν προλάβει τέτοιες στην αρχή τους.Ότι ελέγχουν την μάστιγα της λαθροθηρίας.Και πολλά άλλα.Συμφωνώ με όλα προκαταβολικά.

Αυτό όμως που δεν καταλαβαίνω είναι πώς βρίσκονται κάθε χρόνο πυροβολημένα πουλιά τα οποία ΔΕΝ τρώγονται και μέσα σε δάση αλλά και εντός κατοικημένων περιοχών;Πώς βρίσκονται αρπακτικά πουλιά όπως γεράκια στην κατοχή ιδιωτών και πώς τα προμηθεύονται;Και οι προμηθευτές τους ,γιατί θα πουν πολλοί ότι τα κατέχουν νόμιμα,πώς τα αποκτούν,με ποιον τρόπο;

Γιατί ολόκληρες περιοχές στους κυνηγότοπους είναι καλυμμένες με κάλυκες,τα απομεινάρια δηλαδή των πυροβολισμών στα περάσματα των ζώων και των πουλιών;

Και το επόμενο που δεν καταλαβαίνω είναι πώς μπορούν να φάνε ένα πουλί το οποίο είναι γεμάτο σκάγια μιας και τα σκάγια διασπείρωνται και δεν χτυπάει μόνο ένα το πουλί που πυροβολείται,αλλά επιπλέον δεν φαίνονται με γυμνό μάτι.Μόνον κάποιες πληγές φαίνονται κι αυτό εξαρτάται από το σημείο επαφής, την δύναμη με την οποία βρήκαν τα σκάγια το στόχο τους κ.τ.λ.Αλήθεια τι κάνουν;Όταν το ψήσουν και το φάνε...φτύνουν τα σκάγια σαν κουκούτσια ή τα καταπίνουν;

Τα πουλιά ειδικά, παρ' ότι είναι πολύ ανθεκτικά σαν οργανισμοί,είναι από την άλλη και πολύ μα πολύ ευαίσθητα όταν τα χειρίζεται κάποιος ειδικά όταν είναι πληγωμένα.Μπορεί να πεθάνουν μόνο από το στρες και τίποτα άλλο.Το σίγουρο είναι ότι δεν πεθαίνουν από αιμορραγία όπως τα θηλαστικά,άρα πώς τα σκοτώνουν αφού τα ρίξουν;Και πώς μπορούν να φάνε ένα ζώο το οποίο έχει υποστεί τόσο έντονο στρες και άγχος από τη στιγμή που θα πυροβοληθεί έως τη στιγμή που θα το βρει το σκυλί ή ο ίδιος ο κυνηγός;Το κρέας βάσει μελετών σκληραίνει όσο περισσότερο αργός και επώδυνος είναι ο θάνατος καθώς στο σώμα του ζώου απελευθερώνονται ουσίες δηλητηριώδεις που κάνουν τους μύες ακατάλληλους προς βρώση.Άρα πώς βγαίνει το συμπέρασμα ότι το κυνήγι αποτελεί την καλύτερη ποιότητα κρέατος;Και αυτό ισχύει για όλα τα ζώα που κυνηγούνται.

Διάβασα σε κάποιο blog για το κυνήγι να περιγράφουν με περηφάνια πώς κατάφεραν να ''ρίξουν'' ένα αγριογούρουνο μετά από 50 και πλέον πυροβολισμούς .Αυτό το ζώο το έφαγαν και το ευχαριστήθηκαν;

Με ποιά λογική γεμίζουν ολόκληρες καρότσες από 4Χ4 με νεκρά πουλιά,πώς θα τα φάνε όλα αυτά;Και πόσα να μοιράσει κανείς σε φίλους και γνωστούς;

Μου φαίνεται ''τα έχουμε παίξει''.....τελείως.

Happy hunting λοιπόν και καλή σας όρεξη!                                                 Τ.Ρ.

Έμα

Καθημερινά συναντάμε στο δρόμο αδέσποτα γατιά,σκυλιά κτλ.

Το κτλ. είναι κυριολεκτικό.Για όποιον ασχολείται είναι γνωστό ότι πλέον στους δρόμους θα συναντήσει κανείς πολλών ειδών αδέσποτα όπως κουνέλια,παπαγάλους,ιγκουάνες,φίδια μέχρι και κροκόδειλος έχει βρεθεί από την πυροσβεστική να τριγυρνάει σε περιοχή της Αθήνας.

Ας πάμε όμως στην Έμα.

Η Έμα είναι μία σκυλίτσα dachshund κοινώς ''λουκάνικο'', μαύρου χρώματος,μακρύτριχη και περίπου 3 χρονών.Άνοιξα την εξώπορτα ένα μεσημέρι και την είδα μπροστά μου να με κοιτάζει σα χαμένη.

Τρόμαξε όμως από το δικό μου σκυλί,θηλυκό ημίαιμο ροτβάιλερ 50 κιλών -χωρίς να είναι υπέρβαρο-και χώθηκε κάτω από ένα αυτοκίνητο.

Την ίδια σκυλίτσα την είχα δεί δύο ημέρες πριν σε ένα πάρκο να την κρατάει ένας πιτσιρικάς 16-17 χρονών.Μου είπε ότι του την έδωσε ένας φίλος του γιατί δεν την ήθελε άλλο.Τον ρώτησα αν θα την κρατήσει και μου είπε ''ναι , τι να την κάνω...αλλά εγώ θέλω να πάρω και ένα pitbull''

Ασφαλώς και δεν την κράτησε και δυστυχώς δεν τον ξαναείδα από τότε.Την πήρα σπίτι, αλλά εκτός από τη σκύλα έχω και έναν γάτο τον οποίο υιοθέτησε η ίδια η σκύλα μου με το ''έτσι θέλω'' και ο οποίος δεν εμπιστεύεται άλλους σκύλους.Έτσι προκειμένου να έχουμε ατυχήματα την έδωσα προσωρινά στη φιλοζωική της περιοχής μου.Της πηγαίνω όμως φαγητό για να μην τους επιβαρύνω και έχω ενημερώσει όλους τους γνωστούς και φίλους ώστε να βρει γρήγορα σπίτι.

Το θέμα όμως είναι πώς μπορεί ένα σκυλί το πολύ 6-7 κιλών να είναι βάρος,πόση τροφή να χρειάζεται και πόση βόλτα να θέλει την ημέρα;Τι να πω κι εγώ που η δικιά μου καταναλώνει 2 λίτρα ξηρά τροφή και 2 λίτρα μαγειρευτό φαγητό καθημερινά.Η βόλτα της δε, πρέπει να είναι τουλάχιστον μισή ώρα έντονης άσκησης 2 φορές την ημέρα ,αλλά συνήθως είναι από μία ώρα την κάθε φορά και πάλι δεν αρκεί.

Πόσο ανεύθυνοι είναι όλοι αυτοί που παίρνουν ένα σκυλί,το χώνουν σε ένα μπαλκόνι ασχολούνται μισή ώρα την ημέρα μαζί του και συνήθως για να το μαλώσουν και περιμένουν ως δια μαγείας αυτό το σκυλί να γίνει η Λάσσυ!Το χειρότερο από όλα είναι οτι παρατάνε στο δρόμο σκυλιά, που είναι μικρόσωμα, δεν έχουν βγει ποτέ βόλτα -μιας και επικρατεί η αντίληψη ότι τα μικρόσωμα δεν χρειάζονται καν να κυκλοφορούν- που δεν ξέρουν να φροντίζουν τον εαυτό τους.Σκυλιά σαν την Έμα δηλαδή που δεν μπορούν να αναζητήσουν μόνα τους τροφή, δεν μπορούν να αμυνθούν αν τους επιτεθεί μεγαλύτερο ή πιο έμπειρο σκυλί και από εκεί που ήταν όλη μέρα σε έναν καναπέ, ξαφνικά να βρεθούν απροστάτευτα στο πουθενά.Αλήθεια πόσο διεστραμμένος μπορεί να είναι εκείνος που κάνει κάτι τέτοιο.Έχουν γεμίσει τα κέντρα των φιλοζωικών σωματείων με σκύλους ''ελαττωματικούς'' και πασχίζουν αδίκως να τα δώσουν για υιοθεσία, αφου οι περισσότεροι διστάζουν να πάρουν έναν τέτοιο σκύλο σκεφτόμενοι ότι για να τον παράτησαν σίγουρα είχε κουσούρι.

Όμως ελαττωματικός δεν είναι ο σκύλος αλλά ο άνθρωπος που τον μεγάλωσε.Και αφού δεν του έκανε τη χάρη να γίνει η Λάσσυ και αφού είχε συνεχώς προβλήματα με τα δόντια, τα αυτιά, τα μάτια -μιας και οι περισσότεροι δίνουν στο ζώο τους κακής ποιότητας τροφή,για λόγους οικονομίας- είπε να τον ξαποστείλει για να ησυχάσει ο καημένος και για να μάθει το ''βρωμόσκυλο'' .

Τι να πω, μας βρήκε και η κρίση και που να ταίζουμε τώρα το σκυλί,είναι πιο εύκολο να ανοίξουμε την πόρτα του αυτοκινήτου στην εθνική οδό και να το πετάξουμε έξω, να πατήσουμε το γκάζι για να μας χάσει ... ε, τώρα αν τύχει και το πατήσει και κανένα αμάξι...δυστυχώς ήταν άτυχο.

Αναρωτιέμαι γιατί τα αγοράζουν εξ αρχής,γιατί τα υιοθετούν από τον γείτονα που έβαλε την σκύλα του να ζευγαρώσει και του κάνουν χάρη μιας και δεν ξέρει τι να κάνει τα κουτάβια!

Έχω δει πολύ κόσμο να κρατάει το σκυλί από το λουράκι και να τρέχουν πανικόβλητοι μόλις φανεί άλλος ιδιοκτήτης με το σκύλο του, γιατί πιστεύουν ότι σίγουρα θα μαλώσουν τα ζωντανά μεταξύ τους.

Υπάρχουν δυστυχώς πολλές πιθανότητες να μαλώσουν τα ζωντανά, μιας και δεν φρόντισαν από κουτάβια να τα κοινωνικοποιήσουν και έτσι είναι νευρικά και αδέξια στην προσέγγιση των άλλων σκυλιών, δεν ξέρουν πως να ''διαβάσουν'' το άλλο σκυλί και ατσούμπαλα συνήθως τρέχουν πάνω του ή είναι επιθετικά χωρίς ο άλλος σκύλος να κάνει κάτι.

Και οι περισσότεροι ιδιοκτήτες ΔΕΝ γνωρίζουν το ζώο τους.Νομίζουν ότι το γνωρίζουν ,δεν καταλαβαίνουν πότε δύο σκυλία είναι φιλικά και πότε προειδοποιεί το ένα το άλλο.Τραβάνε το λουρί για να έχουν το κεφάλι τους ήσυχο και αποκτούν έτσι με τον καιρό νευρικά ζώα που συνεχώς τους κουράζουν.

Αυτό όμως που με ενοχλεί περισσότερο είναι ότι τέτοιες ιστοσελίδες δεν τις διαβάζουν όσοι πραγματικά θα έπρεπε αλλά όλοι εκείνοι που αφιερώνουν χρόνο ψάχνοντας γιατί ενδιαφέρονται να μάθουν, να ενημερωθούν, να διορθώσουν ίσως κάποια πράγματα.Άνθρωποι που ούτως ή άλλως αφιερώνουν χρόνο στο ζώο τους γιατί το αγαπάνε και το σέβονται κι ας κάνουν λάθη.

Όπως και να 'χει κανείς δεν τα ξέρει όλα, αλλά τουλάχιστον ας καταλάβουν όλοι αυτοί ότι τα ζώα δεν είναι παιχνίδια,δεν είναι αναλώσιμα και επί τέλους πρέπει να μάθουν να σέβονται και τους υπόλοιπους!

Υπήρξα πρόσφατα μάρτυρας σε ένα περιστατικό όπου ένας τύπος χτυπούσε το σκυλί του στη μέση του δρόμου. Γιατί πρέπει να γίνω εγώ θεατής ή ακόμα χειρότερα ένα μικρό παιδί σε τέτοια βία;

Ο άνθρωπος αυτός χτυπούσε το σκύλο του γιατί συνάντησαν κάποιους άλλους με σκυλιά και το ζώο δεν υπάκουγε στις εντολές που του έδινε, παρά έπαιζε με τους υπόλοιπους σκύλους.Παρεμπιπτόντως το είχε ελεύθερο και προτίμησε να το ...τιμωρήσει με αυτόν τον τρόπο παρά να του βάλει λουράκι.

Δηλαδή δεν ήταν σε θέση να ελέχξει το ζώο του και φυσικά δεν έφταιγε εκείνος αλλά ο ίδιος ο σκύλος .Και ήταν τεράστια η ανευθυνότητα από μέρους του γιατί πολύ απλά το ζώο αυτό θα μπορούσε να ξεφύγει σε δρόμο,βλέποντας κάποιο άλλο σκυλί,την ώρα που περνούσε κάποιο αυτοκίνητο και να πληγωθεί θανάσιμα .

Το άλλο ωραίο που συμβαίνει είναι ότι όλοι συνηθίζουν να αφήνουν τα περιττώματά των σκυλιών τους πάνω στα πεζοδρόμια,μέσα σε παιδικές χαρές ,πάνω στα κεντρικά μονοπάτια στα πάρκα. Και φυσικά την πληρώνει ο επόμενος που θα βγει με τον σκύλο του και θα ακούσει τα παράπονα για ''τα κοπρόσκυλα που βρωμίζουν τον τόπο.

Ακόμα χειρότερα αυτό γίνεται συχνά η αφορμή και η δικαιολογία για κάποιον για να διασπείρει δεξιά κι αριστερά φόλλες.Δυστυχώς όμως δεν φτάινε οι σκύλοι για την αδιαφορία του ιδιοκτήτη τους και σίγουρα δεν φταίνε οι αδέσποτοι σκύλοι και γάτες που μπορεί να βρουν ελκυστική τη  μυρωδιά της φόλλας και να την φάνε.Να ξέρετε ότι τα αδέσποτα σχεδόν ποτέ δεν λερώνουν σε τσιμέντο, πάντα μα πάντα προσπαθούν να βρουν χώμα για τις ανάγκες τους.

Έλεος πια, είναι τόσο καθαροί όλοι αυτοί που δεν μπορούν  να πιάσουν τα κόπρανα με ένα σακουλάκι και να τα πετάξουν στον επόμενο κάδο, από την άλλη όμως αρέσκονται στο να περπατούν δίπλα στο σκατομάνι!

Εξ' άλλου δεν προέρχονται ποτέ οι ακαθαρσίες από τον δικό τους σκύλο και δεν καταλαβαίνουν ποτέ γιατί τους φωνάζει ο κάθε παρανοικός.....μάλλον επειδή δεν είναι φιλόζωος!

Και αυτή η νέα μόδα με τα ''περίεργα'' κατοικίδια..At last! ήρθε και στην Ελλάδα. Ας πάρουμε λοιπόν κι εμείς ένα κουνέλι, μία ιγκουάνα, έναν σκίουρο.Τα κουνέλια μπορούν άνετα να πάθουν ψώρα αν ζουν μέσα στη βρώμα, αλλά είναι εύκολο να τα ξεφορτωθεί κανείς,ας πούμε σε κάποιο άλσος όπου θα το βρει κάποιος βλάκας ή θα το κυνηγήσει ο σκύλος του με κίνδυνο να κολλήσει.Οι ιγκουάνες από την άλλη έχουν το κακό να μεγαλώνουν(!) και να φτάνουν σε μήκος τα 1,5 με 2 μέτρα.Ποιός έχει τώρα χώρο για κλουβί δύο επί δύο ας το ξαποστείλουμε σε καποιο κέντρο για άγρια ,θα ξέρουν να το φροντίσουν εκεί.Φυσικά και δεν θα πληρώσουμε για τη φιλοξενία του πρώην κατοικιδίου μας.Αφού τους κάνουμε την χάρη να τους το δώσουμε.Και οι σκίουροι ,εκτός του ότι είναι ακοινώνητοι και δαγκώνουν, πέφτουν σε χειμερία νάρκη και δεν μπορούμε να παίξουμε.Τι κι αν χρειάζονται μεγάλο κλουβί για να κινούνται, εμείς αυτό διαθέτουμε.Τι κι αν έχουν ειδικές απαιτήσεις κυρίως για τα δόντια τους.Ποιός ασχολείται, λες και είχαμε και από πριν σκίουρο,ε, ας ψωφήσει να ησυχάσουμε επί τέλους!!!

Επί τέλους να ησυχάσουμε.................                                                           T.P.